|
||||||||
|
Ik moet deze recensie beginnen met te vertellen dat ik nooit echt ben thuis geweest in de wereld van de jazzmuziek aangezien het genre niet tot mijn gebruikelijke onderwerpen voor het schrijven van recensies behoort. We hebben daarvoor bij ‘Rootstime’ gelukkig wel een echte kenner in Jan van Leersum. Hij zal me dan hopelijk kunnen vergeven dat ik tot op heden nog nooit gehoord had van de Amerikaanse jazzpianist Andy Ostwald uit Oakland in de baai van San Francisco, Californië. Hij is blijkbaar al sinds jaren een veelvuldig optredende vertolker van jazzmuziek op zijn piano en hij geeft er ook al sinds lange tijd les in aan jonge beginnende muzikanten. Daarnaast is hij ook de auteur van het boek ‘Play Jazz, Blues, Rock Piano By Ear’ dat vaak als handboek/leerboek gebruikt wordt bij de pianolessen die doorheen het hele land gegeven worden. Samen met bassist Ravi Abcarian en drummer Bryan Bowman vormt hij nu ook het ‘Andy Ostwald Trio’ waarmee onlangs het debuutalbum “Field Guide” werd opgenomen en op de jazzplatenmarkt werd gelanceerd. Op die plaat brengt het trio elf instrumentale nummers die blijkbaar als klassiekers gelden in het jazzmilieu. Enkel de rustige track “Meadow’s Edge” werd door Andy Ostwald zelf gecomponeerd. Op de video bij dit verhaal brengen we het albumafsluitende nummer “The Wedding” dat door de nu 87-jarige Zuid-Afrikaanse experimentele jazzpianist Abdullah Ibrahim werd gecomponeerd. Andere wat meer bekende nummers zijn “Memories Of Tomorrow” van de Amerikaanse pianist Keith Jarrett en “Beatrice” van de in 2011 overleden Sam Rivers die vooral om zijn saxofoonspel gekend was in het Amerikaanse jazzcircuit maar ook wel goed overweg kon met o.a. klarinet, dwarsfluit, mondharmonica en piano. De albumopener is echter gereserveerd voor “Sonor”, een bijna 70 jaar oud nummer van jazzdrummer Kennu Clarke en jazzpianist en organist Gerald Wiggins. Ook de track “Virgo” van de nu 88-jarige jazzsaxofonist Wayne Shorter verscheen voor het eerst in 1964 toen hij al vijf jaar deel uitmaakte van de formatie ‘Art Blakey’s Jazz Messengers’. Een andere kranige tachtiger die een bijdrage afleverde voor dit album was Steve Swallow, een jazz fusion bassist die het nummer “Falling Grace” in 1966 componeerde voor het album “The Time Machine” van vibraphonist Gary Burton. U zult het intussen wel gemerkt hebben dat ik me heel goed geamuseerd heb met het nasporen van de origine van al deze nummers die blijkbaar voor het ‘Andy Ostwald Trio’ al lang ontdekt materiaal uit de jazzwereld waren. (valsam)
|